Ο ΧΑΡΗΣ ΤΣΙΡΚΙΝΙΔΗΣ ΜΙΛΑ ΣΤΗ BCI MEDIA ΓΙΑ ΤΟ ΚΟΚΚΙΝΟ ΠΟΤΑΜΙ

Οι πρωταγωνιστές της σειράς "Το κόκκινο ποτάμι", μαζί με τον πνευματικό γεννήτορα Χάρη Τσιρκινίδη, το σκηνοθέτη Μανούσο Μανουσάκη και φυσικά τον Πόντιο επιχειρηματία Ιβάν Σαββίδη που πραγματοποίησε τη μεταφορά της Γενοκτονίας των Ποντίων στη μεγάλη οθόνη.

Καλησπέρα σας. Το αποψινό P.E.R.S.O.N.A.L.I.T.I.E.S. έχει καλεσμένο του μία άκρως γοητευτική προσωπικότητα που της αρέσει να είναι πίσω από τα φώτα. Ένα όμορφο απόγευμα του Δεκέμβρη λοιπόν, προ COVID-19,Ο μπον βιβέρ Χάρης Τσιρκινίδης, Εγγλέζος στο ραντεβού του, ανεβαίνει τις σκάλες και με ένα χαμόγελο πλατύ ξεκινάει τις αγκαλιές στον Αναστάσιο, το Δημήτρη και σε εμένα. Αφουγκράζομαι κάθε λεπτό και ζω τη στιγμή της στιγμής. Ανεβαίνουμε στον πρώτο όροφο της Στρατιωτικής Λέσχης. Αρχίζουν οι πρώτες αφιερώσεις. Στην Αγγλόφωνη έκδοση, αλλά και στην Ελληνική. Πόση τιμή, πόση χαρά να σου εμπιστεύονται αυτά τα βασανισμένα, μα πανάξια χέρια «πατρίδα» μέσα από ξεριζωμούς και προσφυγιά!

Το μεγαλέιο της απλότητας του Στρατηγού Χάρη Τσιρκινίδη μας έκανε να νιώσουμε βαθιά συγκίνηση

H συνάντηση προετοιμάστηκε κάποιες μέρες πριν , κατά τη διάρκεια της εκδήλωσης της Ευξείνου Λέσχης Θεσσαλονίκης για τα 100 χρόνια από τη Γενοκτονία των Ποντίων, και ευχαριστώ θερμά το φίλο -Συγγραφέα Νίκο Γιαννουλίδη για την πρόσκληση και τη υπέροχη γνωριμία με τον Γραμματέα της Εύξεινης Λέσχης, τον εξαιρετικό Μιχάλη Καραβέλα. Νιώσαμε τόσα πολλά εκείνο το απόγευμα. Για πρώτη φορά στη ζωή μου συναντώ το Στρατηγό, Διπλωματικό Ακόλουθο Άμυνας και Συγγραφέα Χάρη Τσιρκινίδη. Το δέος τεράστιο. Ο θαυμασμός ταπεινά σεβαστικός και τα συγγραφικά μου ώτα τεντωμένα πανιά στο ταξίδι της πλώρης. Μία ζεύξη με την εταίρο δημοσιογραφική μου πλευρά στο Τορόντο του Καναδά, τον Αναστάσιο Χατζηθεοφάνους μήνες πριν λάβει χώρα η δια ζώσης συνέντευξη και μία υπόσχεση για μία αφιέρωση από τον ίδιο το Συγγραφέα για την ομογένεια του Καναδά. Στα μάτια γυάλιζε ήδη εκκωφαντική σιωπή και διάθεση να μοιραστεί το Σύμπαν κάθε νότα από το τραγούδι της.

Μία υπόσχεση που έγινε πράξη! Η αφιέρωση στον Πρόεδρο της BCI MEDIA, Αναστάσιο

Χατζηθεοφάνους από τον ίδιο το Συγγραφέα της επιτυχημένης σειράς του OPEN "Το κόκκινο ποτάμι " ,Χάρη Τσιρκινίδη.

Ο αγαπημένος σκιτσογράφος του Πόντου, Δημήτρης Νικολαίδης ήταν εκεί να συναντήσει το Στρατηγό Χάρη Τσιρκινίδη και φυσικά τον αγαπημένο του φίλο και συνεργάτη Αναστάσιο Χατζηθεοφάνους

Η μία στιγμή είναι προαπαιτούμενο της επόμενης. Στην παρακάτω φωτογραφία έλαβε χώρα αρχικώς η τηλεδιάσκεψη του Στρατηγού Χάρη Τσιρκινίδη και του Προέδρου της BCI MEDIA Αναστάσιου Χατζηθεοφάνους και έπειτα ακολούθησε η προσωπική τους συνάντηση.

Μπροστά στη σημαία του Πόντου, ο Στρατηγός, Διπλωμάτης και Συγγραφέας Χάρης Τσιρκινίδης στη μέση και εμείς μαζί με τον ιδιαίτερα αγαπημένο Παναγιώτη Μανή -Διευθυντή του Open T.V. Βορείου Ελλάδος- να κρατάμε τεντωμένη τη σημαία και ταυτόγχρονα και την αλήθεια πίσω από αυτή

Μία συνάντηση που γέμισε από τη ζεστασιά του χρόνου, το σπάσιμο της φωνής στ΄ ασυγχώρητο της λήθης, που καταπίνει τις όχθες των ορίων με αξιοπρέπεια.Σαγηνευτικά αφοπλιστικός ο κ. Χάρης Τσιρκινίδης μας πήρε μαζί του στα σπλάχνα από το δικό του Κόκκινο ποτάμι και μας έβαλε στον παλμό του δεκάχρονου εκείνου αγοριού που είχε σαν αποστολή, να μας αφήσει ιερό κληροδότημα την αλήθεια πίσω από τη γενοκτονία των Ποντίων . Ως μουσικό μοτίβο επέλεξα φυσικά το βελούδινο ηχόχρωμα της μοναδικής Ελεονώρας Ζουγανέλη που μέσα από μία αληθινή ιστορία αγάπης, έρωτα, περιγράφει την προσπάθεια εκπόρνευσης του Ελληνισμού της Ανατολής, αλλά και του ασύλληπτα αλαζονικού διωγμού και εν τέλει της σφαγής που βίωσαν οι Έλληνες του Πόντου!

Ας γυρίσουμε όμως την κλεψύδρα ανάποδα και ας πάμε στις πρώτες διηγήσεις για την αληθινή αυτή ιστορία από τα χείλη του Μοναχού Γρηγόριου Σιδηρουργόπουλου ,τότε που ήσασταν μόλις 10 ετών.

Σιδηρουργόπουλος Γρηγόριος ο Αρχιμανδρίτης, που όργωσε όλη τη Ρωσία και Ίδρυσε Χριστιανικές εκκλησίες , όπου μπορούσε.

Ήταν λοιπόν ο Μοναχός Γρηγόριος Σιδηρουργόπουλος το έναυσμα που σας ώθησε κ.Τσιρκινίδη να μπείτε στις ίνες τους χαρτιού και να φέρετε στο φως μέσα από τη συγγραφική σας σκαπάνη ,την αγάπη του Μίλτου και της Ιφιγένειας, και μέσα από αυτήν, την ιστορική αλήθεια της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου;

Ο Γέροντας Γρηγόριος Σιδηρουργόπουλος ήταν μοναχός, φιλομαθής της Σχολής του Γένους. Είχε οργώσει όλη τη Ρωσία για να ιδρύσει εκκλησίες, όπου μπορούσε. Τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στις φυλακές της πόλης Τσαρίτσιν (μετέπειτα Στάλινγκραντ, και τώρα Βόλγκογκραντ). Στις ίδιες φυλακές, το ίδιο διάστημα βρέθηκε κι ένας άλλος επιφανής Έλληνας, ο Μιλτιάδης Παυλίδης, ο οποίος καταγόταν από τον Πόντο και βρέθηκε στη Ρωσία προκειμένου να τακτοποιήσει εμπορικές υποθέσεις του μεγαλοεπιχειρηματία Έλληνα Μπαζίλ Ζαχάρωφ και τον βασάνισαν βάναυσα. Για πάρα πολύ καιρό έβλεπε εφιάλτες . Όταν είδε την καταστροφή πληγώθηκε βαθιά. Γύρισε το 1944 πίσω στη Λεκάνη Καβάλας. Εγώ ήμουν πιτσιρίκος τότε, μόλις 5.5 ετών. Τον απόφευγαν όλοι. Όλοι εκτός από τη μητέρα μου, η οποία υπολόγιζε και αυτόν στο τραπέζι του μεσημεριού. Εγώ άφηνα το φαγητό του και όταν μετά. άρχισα να πηγαίνω στο δημοτικό σχολείο, συνήθιζε να αφήνει μισάνοικτη την πόρτα. Δανειζόμουν ένα ένα τα βιβλία του και εκείνος έκανε ότι δεν βλέπει…

Και πότε σας διηγήθηκε την ιστορία του Μίλτου και της Ιφιγένειας;

Όταν έγινα 10 ετών με φώναξε κοντά του και μου έδειξε δυο κασόνια. Πάρε μου λέει εδώ μέσα είναι οι κραυγές από τον ξεριζωμό. Η αλήθεια του γένους μας και οι ψυχές που καταδικάστηκαν σε αιώνια σιωπή. Μάθε γράμματα παιδί μου, αρίστευσε και φέρε στο φως την αλήθεια. Ήταν ο πρώτος όρκος ψυχής που έδωσα . Θα σπουδάσω και θα αναστήσω τους ήρωες. Να ταξιδέψουν στις αισθήσεις της μνήμης κάθε καρδιάς που ξεριζώθηκε, που δε γεννήθηκε ακόμα, γιατί κάποιοι της έκλεψαν, όχι απλώς τα όνειρα,αλλά την ίδια τη ζωή!

Ζαχαρίου, Ζαχαριάδης, Ζαχάρωφ Μπαζίλ . Τι είδους προσωπικότητα ήταν ο Μίλτος και γιατί τον επιλέξατε ως βασικό χαρακτήρα της ιστορίας σας;

Κατά τις πλέον εξακριβωμένες πληροφορίες, φέρεται να γεννήθηκε στις 6 Οκτωβρίου του 1849 στα Μούγλα της Τουρκίας από Έλληνες γονείς. Το πραγματικό επίθετο της οικογένειάς του ήταν Ζαχαριάδης. Όταν ξέσπασαν οι ανθελληνικοί διωγμοί του 1821 στη Κωνσταντινούπολη, η οικογένεια του πατέρα του, που ήταν εγκατεστημένη εκεί, κατέφυγε στη Ρωσία όπου και μετέτρεψε το επίθετο σε ρωσόφωνο τροποποιώντας τη λήγουσα σε «ωφ», δηλαδή σε Ζαχάρωφ.

Μπαζίλ Ζαχάρωφ

Ένας άνθρωπος με ατελείωτες γνωριμίες και διασυνδέσεις, κινούνταν μεταξύ διαφθοράς, προπαγάνδας, ευεργεσιών και χρηματισμού, χρησιμοποιώντας ένα ευρύ δίκτυο πληροφοριών, το οποίο είχε στήσει. Οι τέσσερις υπηκοότητές του (οθωμανική, ελληνική, αγγλική, γαλλική) του έδιναν μεγάλη ελευθερία κινήσεων. Είναι κεντρικό πρόσωπο της ιστορικής αλήθειας και άκρως σημαντική η συνεισφορά του στον Ελληνισμό. Νομίζω ότι μ’ επέλεξε αυτός, όχι εγώ εκείνον. Ήταν ένας δαιμόνιος επιχειρηματίας που κινήθηκε σε επιφανείς κύκλους για να αποκομίσει τεράστια οφέλη . Έκανε παντού ερείσματά. Η τακτική πωλήσεων που ακολουθούσε ήταν εξαιρετικά έξυπνη. Ήταν ένας ευφυής έμπορος όπλων. Πούλησε στην Ελλάδα υποβρύχιο Nordenfelt, παρουσίασε κατόπιν την αγορά αυτή στην Τουρκία ως απειλή και τις πούλησε δύο. Απευθύνθηκε, τέλος στη Ρωσία και, δημιουργώντας την εντύπωση θαλάσσιου υπερεξοπλισμού νότια της Μαύρης Θάλασσας, πούλησε και σε αυτήν άλλα δύο.

Και πώς βοήθησε τον Ελληνισμό;

Στο ξέσπασμα του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Ζαχάρωφ κατείχε ήδη εφημερίδα (Excelsior), Τράπεζα (Union Parisienne), αλλά και πρακτορείο τύπου στην Ελλάδα και ας μην ξεχνάμε ότι ήταν ένας από τους βασικότερους μετόχους της περιβόητης τράπεζας της Ανατολής… Μέσω αυτού προπαγάνδισε στο έπακρο την έξοδο της Ελλάδας από την ουδετερότητα και την είσοδό της στον πόλεμο στο πλευρό των Συμμάχων. Κατά τη διάρκεια του πολέμου, όπως και νωρίτερα στους Βαλκανικούς Πολέμους, υποστήριξε την Ελλάδα με δάνεια, δωρεάν πολεμικό υλικό, αλλά και αναλαμβάνοντας την υποχρέωση να χορηγεί στην Ελλάδα 2,5 εκατομμύρια δολάρια για όσο διάστημα παρέμενε στον πόλεμο. Οι Times του Λονδίνου υπολογίζουν τη συνεισφορά του προς τους Συμμάχους σε 50 εκατομμύρια στερλίνες, κανείς δεν μπορεί όμως να υπολογίσει τα κέρδη που αποκόμισε από τον πόλεμο αυτό.

Barclay's Bank. Με τα χρήματα αυτά ο Ζαχάρωφ χρηματοδότησε, μεταξύ άλλων, την ίδρυση του Εκδοτικού Οίκου των Φιλελευθέρων. Το 1916, επειδή ακόμα δεν είχε επιτευχθεί η είσοδος της Ελλάδας στον πόλεμο, πέτυχε νέα Γαλλο-Βρετανική χρηματοδότηση του Κόμματος των Φιλελευθέρων με επιπλέον 5.000.000 δραχμές για προεκλογικά έξοδα. Η κυβέρνηση Βενιζέλου του 1917-1920 τίμησε τον Ζαχάρωφ με το παράσημο του Σταυρού του Σωτήρος.

Μετά τη λήξη του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου ο Ζαχάρωφ λέγεται ότι υποστήριξε το Βενιζέλο στη Μικρασιατική εκστρατεία. Αναμείχθηκε επίσης με τη βιομηχανία πετρελαίου, αλλά και με τα ναυπηγεία και τα καζίνα. Χάρη στην προσωπική του γνωριμία με τον Πρίγκηπα Λουδοβίκο Β΄ του Μονακό, αγόρασε το υπό πτώχευση καζίνο της χώρας και κατάφερε να το κάνει πάλι κερδοφόρο.

Αναφέρουμε χαρακτηριστικά τις ευεργεσίες του που περιελάμβαναν:

· χορηγίες προς το Ινστιτούτο Παστέρ, που ιδρύθηκε με δική του πρωτοβουλία

· ανάθεση αντισεισμικής μελέτης και στήσιμο νέων κατοικιών για τους σεισμοπαθείς της Κορίνθου

· παραχώρηση κτιρίου ιδιοκτησίας του στο Παρίσι για να στεγασθεί η ελληνική πρεσβεία

· ενίσχυση της ελληνορθόδοξης κοινότητας Παρισίων

· ίδρυση έδρας Αεροπορίας στο Πανεπιστήμιο της Αγίας Πετρούπολης

· ανέγερση πολεμικού νοσοκομείου στην πόλη Biarritz στη νοτιοδυτική Γαλλία

· χρηματοδότηση έδρας Γαλλικής Λογοτεχνίας που ιδρύθηκε με δική του πρωτοβουλία στην Οξφόρδη και αγγλικής στη Σορβόννη

Αγαπητέ κ. Τσιρκινίδη, ένας μεγάλος επιχειρηματίας όπως είναι ο Ιβάν Σαββίδης ήρθε και σας βρήκε από μόνος του για να σας προτείνει το κινηματογραφικό ριμέικ βασισμένο επάνω στο βιβλίο σας. Ποια ήταν η αντίδρασή σας , όταν σας πρότεινε ο κ. Ι.Σ. να χρηματοδοτήσει την παραγωγή, ώστε να γυριστεί το κόκκινο ποτάμι των 171 ηθοποιών, των 1140 κομπάρσων με τα - 629 κοστούμια εποχής και γυρίσματα σε Ελλάδα και Ευρώπη; Πώς νιώσατε;

Ο Ιβάν Σαββίδης όντως κι αυτός απόγονος του διωγμού, από τη Σάντα του Πόντου, από τα πιο μαρτυρικά μέρη της ιερής αυτής γης, από εκεί έφυγαν οι δικοί του και εξαπλώθηκαν ως τη Γεωργία, ως τη Μόσχα και το Καζακστάν. Όταν άρχισα να γράφω την ιστορία αυτού του ζεύγους. Άρχισε σιγά σιγά να γίνεται γνωστό. Δέχτηκα ένα τηλεφώνημα αρχικώς από το Δήμαρχο της Μενεμένης τον Λάζαρο τον Κυρίζογλου και μου είπε ότι έχει μία εκδήλωση με τον μεγάλο σκηνοθέτη την Ελληνικών σειρών τον Μανούσο Μανουσάκη και ότι ήθελε να με γνωρίσει, γιατί είχε σκοπό να γράψει για τον ξεριζωμό των Ελλήνων του Πόντου. Αρχικώς είχε λεχθεί ότι θα χρηματοδοτούσε εξ ολοκλήρου ο ίδιος την παραγωγή, όμως κάποια στιγμή όταν συνειδητοποίησε το μέγεθος του έργου , αναζήτησε , άλλες πηγές χρηματοδότησης.

Σε εκείνη τη χρονική συγκυρία εμφανίστηκε η πρόταση από τον σταθμό του OPEN και εμμέσως πλην σαφώς η επιχειρηματική πρόταση του ίδιου του Ιβάν Σαββίδη. Πριν από χρόνια , είχαμε συναντηθεί σε μία γιορτή για τη μνήμη των πεσόντων ηρώων του Πόντου, τότε είχε υπογράψει σε μία κόλλα λευκή το εξής:

«Εγώ ο Ι.Σ. υπόσχομαι ότι θα χρηματοδοτήσω την κινηματογραφική σειρά Το κόκκινο ποτάμι»! Αυτά για την ιστορία, του πως ξεκίνησε το αφήγημα πλέον που ονομάζεται «Το Κόκκινο ποτάμι».

Πράγμα που , όπως είδαμε όλοι και τήρησε! Πέραν του πρωτόλειου υλικού που σας δόθηκε, κάνατε και τη δική σας έρευνα στα ιστορικά αρχεία; Ως μελετητής- ερευνητής αρκεστήκατε μόνο στις δικές σας πληροφορίες ή διασταυρώσατε κιόλας την ιστορική αλήθεια μέσα και από άλλες πηγές;

Πρώτα ξεκίνησα την έρευνά μου από τα διπλωματικά αρχεία και έπειτα έκανα πολυετείς και ενδελεχείς έρευνες στις στρατιωτικές βιβλιοθήκες της Γαλλίας, του Βελγίου και της Ισπανίας, ως Ακόλουθος Άμυνας στις Πρεσβείες του Παρισιού της Μαδρίτης και του Βελγίου που ήμουνα, είχα άμεση πρόσβαση. Είχα βέβαια και τις αφηγήσεις- μαρτυρίες του ίδιου μου του πατέρα , που δραπέτευσε από τα Τάγματα Εργασίας :αμελέ ταμπουρού. Όλοι ετιμουρούντο με αλαζονική σκληρότητα εκεί και εδέχοντο απάνθρωπα βασανιστήρια . Ήταν ένα κολαστήριο ψυχών . Ένας από τους δραπέτες ήταν και ο πατέρας μου. Πέρασε τη μισή Μ. Ασία και κατάφερε και ανέβηκε σε ένα πλοίο και ήρθε στην Καβάλα. Επομένως καταλαβαίνετε Κυρία Kyropoulos, ότι έχω από παντού ακούσματα. Βάσει του ιστορικού γίγνεσθαι και των ιστορικών εγγράφων βασίστηκε όλη η έρευνα.

Ένα έργο ζωής λοιπόν, που έχει μεταφραστεί στην Αγγλική , αλλά και στη Ρωσική γλώσσα.

Έχει μεταφραστεί με τα δικά μου έξοδα στη Ρωσική, στην Αγγλική. Δεν μπορώ να κάνω κάτι άλλο, γιατί εγώ έχω ως περιουσία μου 2 ράντζα. Ένα η γυναίκα μου κι ένα εγώ για να είμαι πιο ακριβής. Αν και αστειεύτηκα πριν, είναι πολύ σοβαρή υπόθεση και άκρως δαπανηρή η μετάφραση του έργου, όμως είναι ιερό καθήκον η μετάφραση του συγκεκριμένου έργου αν είναι δυνατόν σε όλες τις γλώσσες του κόσμου, ως προς την εξάπλωση της Γενοκτονίας των Ποντίων . Πρέπει όλος ο κόσμος να γνωρίζει τα εγκλήματα και την ιστορική αλήθεια. Μέσω της Πολιτιστικής Διπλωματίας μπορούμε να κερδίσουμε το χαμένο έδαφος . Θα μας αναγνωρίσουν και άλλοι λαοί.

Τι είναι Γενοκτονία κατά εσάς;

Χ.Τ:- Η Γενοκτονία είναι το πιο απεχθές έγκλημα. Αφαιρεί το δικαίωμα της ζωής για την ίδια τη ζωή.

Λίαν προσφάτως η κυβέρνηση της Αμερικής έδωσε μία ηχηρή απάντηση στη γείτονα Τουρκία μετά από την αναγνώριση της Γενοκτονίας των Αρμενίων. Εσείς πώς νιώσατε;

Η Γενοκτονία των Αρμενίων. Αισθάνθηκα πάρα πολύ δικαιωμένος, γιατί είναι από τον ίδιο δράστη. Ας μη λησμονούμε πόσα πολλά προσέφεραν οι Αρμένιοι στην Τουρκική Οικονομία και μάλιστα ήταν άγιο απορίας από αρκετούς Τούρκους πολικούς εκπροσώπους το μένος αυτό εναντίων των Αρμενίων. Κάποτε, κατά τη διάρκεια της Εθνοσυνέλευσης στην Τουρκική Βουλή επενέβη Τούρκος Βουλευτής από την Τραπεζούντα και είπε το εξής:

«Τι έφταιγαν οι συμπατριώτες μας και υπέστησαν όλον αυτόν τον διωγμό,

ποιος κουβαλούσε τα προϊόντα και τα όπλα για εμάς και γιατί τους διώξαμε ; Γιατί τους κατακρεουργήσαμε»; Ο Κεμάλ θύμωσε πάρα πολύ. Το βράδυ τον κάλεσε ο Τοπάλ Οσμάν – μεγάλος Σφαγέας του Πόντου- για να του εξηγήσει αυτή του τη στάση. Τον έπνιξε με τα ίδια του τα χέρια. Αυτό ξεσήκωσε μια αγανάκτηση και στους άλλους βουλευτές .Το αποτέλεσμα ήταν, ότι ο Μουσταφά Κεμάλ διέταξε ένα επίλεκτο Τμήμα της Άγκυρας να τον κρεμάσει στην κυριολεξία σε κεντρικό σημείο για 3 μέρες προς παραδειγματισμό! Πανσπερμία φόβου.

Πώς βλέπετε τις παγκόσμιες γεωπολιτικές εξελίξεις;

Οι μεγάλοι «παίκτες» είναι η Αμερική η Ρωσία η Κίνα και βεβαίως η Ευρώπη ο γίγαντας αυτό που είναι πιο ισχυρή , αλλά είναι μία διασκορπισμένη πολιτική εθνικών απαιτήσεων και προσανατολισμών. Οι Γάλλοι δεν αφήνουν τη Γερμανία να αποκτήσει χημικά όπλα. Υπάρχει μία ρευστή Βαρύτητα στο παγκόσμιο γίγνεσθαι . Όλοι κάνουν τους προστάτες της Ελλάδας και της Κύπρου, αλλά στην ουσία εποφθαλμιούν για να εξυπηρετήσουν δικά τους συμφέροντα και σκοπούς.

Πού πιστεύετε ότι θα προσανατολιστεί η Ελλάδα σε μία ενδεχόμενη σύγκρουση με την Τουρκία;

Δεν είχαμε ποτέ κάποια έξυπνη διπλωματία, αντιθέτως η Τουρκία αναπτύσσεται ραγδαία σε αυτόν τον τομέα όσο και ν’ αυθαιρετεί. Ελέγχει τις αντιδράσεις μας και συνεχίζει ακάθεκτη. Εμείς τι κάνουμε είναι το θέμα! Οι Έλληνες πρέπει να είμαστε ενωμένοι!

Θέλω να μιλήσουμε και για το προσφυγικό- παράνομο μεταναστευτικό. Σαφέστατα και η κάθε αναφορά στην πρώτη κατηγορία, τους πραγματικούς πρόσφυγες, απαιτεί και έχει την απόλυτη υποστήριξή μας ως κοινωνία και το αποδείξαμε ουκ ολίγες φορές στην πράξη. Όσον αναφορά την είσοδο – παραμονή και διαμονή αμφιβόλου προέλευσης ατόμων στη χώρα μας κατά πόσο πιστεύετε ότι εγκυμονεί έναν ιδιαίτερα κίνδυνο για την ευταξία και την ισορροπία του συνόλου;

Αυτή είναι μία βόμβα άνευ προηγουμένου για τα εθνικά μας συμφέροντα που δεν έχει φτάσει στην κορύφωσή της ακόμη, με την απάθεια της Ε.Ε. και την πολεμική της Ευρώπης γιατί ενώ ήθελαν τη Δύση , όσοι πήγαν προς σ’ αυτήν την κατεύθυνση τους γυρίζουν πίσω. Το αποτέλεσμα είναι ότι έχουμε στρατόπεδα αμφιβόλου εθνικής προελεύσεως και αισθημάτων σε συνάρτηση με το Χριστιανισμό και τον Ελληνισμό . Μέσα στους καταταλαιπωρημένους πρόσφυγες ,μπορεί να έχουν υπεισέλθει φανατικά στελέχη όπως οι τζιχαντιστες, λόγω της φτώχιας και της κακομοιριάς στο χώρο των πολεμικών επιχειρήσεων. Ότι βλέπουν στη Δύση , το βλέπουν με μίσος και εν δυνάμει ως εχθρό. Ένας άοπλος αιφνιδιασμός δε θ’ αργήσει να συμβεί.

Το 2019 ήταν η χρονιά σας. Πραγματοποιήσατε όλα τα όνειρά σας. Η οικογένεια σας πώς αισθάνεται για όλη τη διαδρομή σας;

Η γυναίκα μου δεν ήθελε να το κάνω. Αρχικώς αμφέβαλε αν θα κάνω κάτι σπουδαίο. Κοιμόμουν αργά . Καθυστερούσα στα ξένα διπλωματικά αρχεία . Είχα γίνει εξπέρ μαρμάρων. Δήλωνα όμως απών από την ήσυχη ζωή μας. Συνεπώς δεν το είδε με καλό μάτι το όλο εγχείρημά μου από την αρχή. Τώρα διαθέτει την οπτική της ουδετερότητας. Ήταν στο πλάι μου ,αλλά με το δικό της τρόπο. Ως άνθρωπος είμαι ιδιαίτερα πεισματάρης και ήθελα να συγκεντρώσω τεκμήρια υψηλού επιπέδου για την δικαίωση της ιστορικής αλήθειας.

Συνολικά έχετε γράψει 10 βιβλία ιστορικού περιεχομένου και έχετε ασχοληθεί, ενδελεχώς και με τον Μακεδονικό Αγώνα. Ποια η γνώμη σας για την περιβόητη Συμφωνία της Λίμνης και γιατί κατά τη γνώμη σας κάποιοι προσπαθούν να μας πείσουν ότι ούτε σηκώνει κάποια τροπολογία και φυσικά ούτε ακύρωση;

Την περίμενα αργά η γρήγορα ότι θα ερχόταν, ο Πρώην Πρωθυπουργός το έθεσε πριν σιωπήσει πολιτικά. θα κανονίσουμε και θέματα συνόρων και με τους Αλβανούς. Παράγωγα ενός και του αυτού συστήματος. Όσο για τη Μακεδονία... Απευθύνθηκα αρκετές φορές στην εταιρεία των Μακεδονικών Σπουδών και κάνω έκκληση και πάλι. Ελάτε να ενημερωθείτε . Τα ιστορικά αρχεία και τεκμήρια είναι αδιάσειστα ντοκουμέντα. Οι Σκοπιανοί εκμεταλλεύονται τέτοιου τύπου επικοινωνιακές ευκαιρίες να μιλήσουν για τα Εθνικά τους ζητήματα και να συμμετέχουν σε εκδηλώσεις που αφορούν την πολιτική θέση της χώρας τους σε καίρια ζητήματα.

Τι νομίζετε ότι έχουμε ξεχάσει ως λαός; Τι δεν κάναμε καλά;

Έχει πολλές μορφές αυτού του είδους η επιλεκτική αμνησία. Ξεχάσαμε τις ρίζες μας. Οφείλουμε να θυμηθούμε ποιοι είμαστε , ώστε να επιστρέψουμε στα σταθερά σημεία της Ελληνικής μας ψυχής και σε όλα όσα πρεσβεύει αυτή. Είναι ώρες ευθύνης και χωρίς αυτήν την ψυχή, αυτή τη τροφό της παιδείας της ιστορίας μας δε θα μπορέσουμε να πάμε βήμα παρακάτω, γι’ αυτό φτάσαμε εδώ που είμαστε τώρα. Οφείλουμε να κάνουμε τα πάντα, ώστε να εξυψωθεί λίγο το Ελληνικό φρόνημα… Η συμβολή του λόγου και της εικόνας είναι μείζονος, υψίστης σημασίας εις την Εθνική προσφορά!

Ας επιστρέψουμε εις τα της οθόνης και πάλι. Εϊστε ευχαριστημένος με αυτό που βγήκε στο γυαλί;

Το εισπράττω καθημερινά από το λαό. Με ενδιαφέρει αν ο κόσμος ή έστω λίγο ή πολύ ένιωσε, συνειδητοποίησε, ή συγκινήθηκε ή πονάει και καταλαβαίνει το μέγεθος εκείνης της καταστροφής. Και με χαρά μου διαπιστώνω, ότι η απάντηση είναι «ΝΑΙ». Οπλίζομαι με μια γνώση και μία θέληση παραπάνω να συνεχίσω να μάχομαι για τον τρόπο, τη μεγαλοψυχία και τη γενναιότητα που μεγάλωσαν και έδρασαν οι πρόγονοί μας η δικαίωση είναι εθνικά υψηλή. Σε όλους αυτούς τους αθώους και αφανείς ανθρώπους αξίζει να τους αποδίδουμε τα μέγιστα των τιμών! Ευχαριστώ και τον Μανούσο Μανουσάκη που το γύρισε με απόλυτο σεβασμό στις ιστορικές καταγραφές του βιβλίου και φυσικά τον Ιβάν Σαββίδη που τίμησε το λόγο του. Είναι πρώτο σε τηλεθέαση και το κανάλι του εκτοξεύτηκε μέσα από τη σειρά!

‘Έρχεται ένας νέος συγγραφέας και ζητάει συμβουλές από σας. Τι του λέτε; Πώς τον καθοδηγείτε;

Το πρώτο που πρέπει να διαθέτει είναι μία ευρεία αντίληψη. Με λίγα λόγια να καταλαβαίνει το γενικό πλαίσιο για να μπορεί να επεξεργαστεί το ειδικό., από τη συζήτηση καταλαβαίνω ότι τα παιδιά δεν έχουν το υπόβαθρο, ώστε να κάνουν το διαχωρισμό και την αξιολόγηση του πλαισίου αυτού. Απαιτείται γνώση που στερούνται και φυσικά δίψα για την εξερεύνηση της ιστορικής αλήθειας. Σε θέματα που σχετίζονται άρρηκτα με την εθνική προσφορά απαιτείται διπλάσια σοβαρότητα, μελέτη, έρευνα γιατί λόγω δέλεαρ υπάρχει πέραν της δωροδοκίας και η απειλή της ίδιας σου της ζωής αν ψάξεις κάτι για το οποίο μία μερίδα ανθρώπων θα στενοχωρηθεί ιδιαίτερα και δεν έχεις τις απαραίτητες γνώσεις και το ψυχικό σθένος που απαιτείται, τότε είναι δύσκολο να το διαχειριστείς μέσα από το πρίσμα της προσωπικής σου ηθικής. Είναι σχεδόν πάντα δικής σου η εκάστοτε επιλογή και φυσικά η ευθύνη αυτής. Το θέμα είναι το κίνητρο. Δεν υπάρχει καλύτερο κίνητρο από τη φλογερή αγάπη για την πατρίδα.

Να κλείσουμε τη συνέντευξή μας αυτή Στρατηγέ Τσιρκινίδη με το επόμενο όραμά σας;

Οράματα υπάρχουν πολλά για κάθε άτομο. Ένα όραμα ήταν να ξαναγεννιόμουν για να μπορέσω να προσφέρω , αλλά δε θα γίνει ποτέ! Επομένως, αρκούμαι να επικαλούνται το όνομα μου με αγάπη και αυτή την αγάπη να την εισπράττουν και τα παιδιά μου και τα εγγόνια μου. Πάνω από όλα το μεγαλύτερο όραμα είναι να δω την πατρίδα μου να αρχίζει να καλυτερεύει σε όλα τα επίπεδα και ιδίως στα εθνικά για την αναπτέρωση και την ενδυνάμωση της ψυχικής αντοχής του ελληνισμού, όπου και αν βρίσκεται, διότι έχουμε δύναμη που αν κινητοποιήσουμε θα μπορούμε να προσφέρουμε πάρα πολλά στους εθνικούς υψηλούς επιχειρησιακούς μας στόχους.

Και κάπως έτσι θα σας αποχαιρετήσουμε απόψε, με το Πάρθεν η Ρωμανία και τη συγκλονιστική ερμηνεία της Ζωής Παπαδοπούλου. Ο Πόντος ζει για πάντα στις ψυχές μας!

Την αλήθεια μας,

Lena Kyropoulos & Personalities Team